Symbol czarnego szczura jest związany z narodowym rewolucjonizmem. Miejsce jego narodzin znajduję się we Francji, gdzie zdobył popularność i stał się towarem eksportowym. Wizerunek czarnego szczura został zapożyczony przede wszystkim do Hiszpanii (Bases Autonomas a później FRAT) ale także znalazł miejsce we włoskim piśmie „Voce della Fogna” czy też gościł w flamandzkich korporacjach nacjonalistycznych oraz na fali autonomicznego nacjonalizmu pojawia się w Polsce.
Czarne szczury narodziły się w latach pięćdziesiątych w piśmie „Tintin” gdzie znajdował się komiks pt. „Chlorofil przeciw Czarnym Szczurom” autorstwa znanego belgijskiego rysownika Raymonda Macherota. Owe zwierzaki grają w nim rolę negatywnych bohaterów żyjących w anarchicznej dyktaturze pod wodzą króla Antracyta.
We Francji, po rewolucji obyczajowej z 1968 roku, studenckie ugrupowanie nacjonalistyczne Groupe Union Defense (GUD) praktycznie „opanowało” wydział prawa paryskiego uniwersytetu Assas, w wyborach studenckich zdobywając 13,5% głosów. Co lewackie środowiska doprowadziło do niesamowitej irytacji, rozpoczynając zażartą walkę o wpływy wśród kolejnych roczników. Tak też na fali propagandowej walki w jednej ze swych gazetek lewacy porównali GUD do roznoszących wszędzie zarazę czarnych szczurów. Kilka lat później rysownik Jacques Marechal, zamieszcza w piśmie „Alternative” komiksową historię podboju ulicy Assas w odcinkach pt. „Przeklęte Szczury”. Odtąd ten na pozór paskudny zwierzak, który miał budzić negatywne emocje, zostaje zaakceptowany przez lubiące prowokacyjne zachowania środowisko GUD i na równi z krzyżem celtyckim staję się symbolem młodych rewolucjonistów. W Hiszpanii w 1985 roku wraz z pierwszym numerem gazety „la Peste Negra” („Czarna dżuma”) czarny szczur rozpoczyna podbój Europy.
Linki do artykułów związanych z Czarnymi Szczurami:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz